Dagje Sevilla

Het is zondag en wintertijd! Op zoek naar ontbijt, zien we dat we in toeristische stad verblijven. Veel mensen, diverse talen, straat verkopers, bedelaars etc. We besluiten de stad te voet te door kruisen. Dit doen we uiteindelijk in twee rondes met natuurlijk regelmatig pauze op terras. Lopend langs de Guadalquivir mooi zicht op beide oevers en veel watersporters. We bezoeken de Kathedraal, het Alcazar en Plaza Espagna. Mooie stad.

Sevilla

Langzaam opgestaan, lang gewacht, wind en regen. Het is geen lange rit naar Sevilla en we hebben vanaf 14 uur onderdak. Om half twaalf op weg, blijft veel wind en regelmatig nat. Veel onverhard dus na twee uur onderweg komen we Sevilla binnen. Rijden even fout de autoweg op. Tillen onze fietsen over de vangrail en rijden naar de oude binnenstad waar ons pension zich bevindt. We blijven hier tot dinsdag.

Naar??

Nog geen eindbestemming voor deze dag. Wel bij de start voor het eerst geen zon. En voor het eerst een lekke band. Na half uur ontdek ik dat ik mijn paspoort mis. Alles op de kop, niets. Bellen met hotel. Beetje spaans beetje engels. Si si zegt de juffrouw. Terug? Nee zegt Ab, ik rij wel zonder bagage op en neer. Dus ik sta langs de weg en Ab raced op en neer. Bijzonder begin van deze dag.

Het is een Hollandse dag geworden. Flinke zuidwesten wind tegen. Net voor de eerste echte buien binnen bij Hostal Hermanos Mayo in Castillana. Lekker gedouched en omgekleed. In onze beste spaans gemeld dat de kraan van de wastafel defect is. Kregen zonder poespas sleutel van andere kamer. Goed einde van deze fietsdag.

Palma del Rio

Op ons gemak het luxe appartement opgeruimd en verlaten. Door het dal van de Guadalquivir fietsen we naar Palma del Rio. Ook vandaag weer heerlijk in de zon en relaxed peddelen we de kilometers weg. Al voor drie uur zijn we op ons logeer adres.

Ervaring met eten on Spanje. Alweer enige tijd geleden liet ik me verleiden om Sepia a la Plancha te bestellen. Gegrilde inktvis, er verscheen een wit rubberachtig iets op mijn bord. De smaak was erger als de aanblik. Maar flink zijn en eten, gelukkig zat er ook een soort mayonaise bij. Bovendien kwam de vriendlijke dame regelmatig vragen of alles naar wens was. Muy bien Dus bijna het hele ding opgegeten. In de nacht schrok ik nog wakker en dacht dat de inktvis alsnog mijn maag wilde verlaten. Viel mee. Gisterenmiddag na bezoek aan de mezquita wat gaan drinken bij bodega. We nemen er wat tapas bij. Ik lees choco frito, engelse vertaling erbij. Grilled Cuttlefish. Nou zal lekker zijn, we de andere tapas bijna op als er nog een bord vol aangeleverd wordt. Ze lijken wel wat op kipfingers. Maar na één hap weet ik het wel Sepia. Het is beter te pruimen als het bleke geval. Maar het is niet mijn favoriet zullen we maar zeggen. Vanavond naar de pizzeria

Dagje Cordoba

Na een copieus diner op terras heerlijk geslapen in ons luxe appartement dichtbij het centrum. Het is ook in Cordoba nog zomer. We slenteren door het centum en bezoeken eerst de Mezquita-Cathedral. Bijzoner mooi en onvoorstelbaar groot. Indrukwekkend. Later op de dag gaan we nog naar Alcazar de los Reyes Christianos. Kasteel/burcht van de christelijke koningen. Ondrrdeel van de bijzondere geschiedenis van deze stad. Tussendoor terrasbezoek. Heerlijke dag. Zo nog wat eten, lekker slapen en morgen op weg naar Sevilla. O ja ook bijzonder de sinaasappels vallen uit de bomen op straat. In ons binnentuintje staat een citroenboom met meer vruchten als ik in 70 jaar verbruikt heb.

Cordoba

Uitgeslapen in onze casa rural. Brood gehaald, kopje koffie en fietsen oppakken. Korte route naar Cordoba. Staan buiten als twee fietsers aankomen en in engels vragen of er iemand is. Ik vraag of ze er komen verblijven. Nee ze komen voor een stempel, gisteren op zoek naar inventaris hebben ee die gezien. Blijkt dat het twee spaanse jongemannen uit Almeria zijn. Ze volgen een camino route en gaan vandaag tot Cordoba. Na stempelen vertrekken ze. Wij ook. Het weer is zomers en de route gaat door akkers en afnemende aantallen olijf boomgaarden. Halverwege worden we ingehaald door de spaanse jongens. En bij binnenkomst in Cordoba zitten ze op het eerste beste terras. Goed idee want 45 km lang heen mogelijkheid iets te drinken. In Engels en met handen en voeten praten we. Hun vakantie zit er op. Volgend jaar gaan ze verder. Ons plan is te kamperen, maar we krijgen niet helder of de camping in de stad weer open is. Een van de Spaanse fietsers zoekt het op, definitief gesloten. Ab boekt via internet lokatie een appartement. We nemen afscheid en vinden ons top onderkomen.

Castro del Rio

In de nacht toch nog de airco aangezet. Na onze tostado's en americanos even naar de farmacia. Toch advies Rita maar opvolgen en smeren. Haargrens en neus zijn nog al gevoelig. In de apptheek mogen twee personen naar binnen en aan de beurt zie ik zo geen zone brand creme. Nou dan vragen. Wijzend op mijn gezicht vraag ik "crema por el sol" De apotheekster begrijpt het. Loopt de winkel en zoekt snel de juiste tube. Afrekenen 26,50!!! Zo denk ik dat wordt of heel goed gebruiken of bewaren. Later in de supermarkt wijst Ab me nog even op een tube van 6 euro Terug naar onze route die bij het binnen gaan van de provincie Cordoba, Via Verde del Aceite gaat heten. Heerlijke fietsroute met veel hoge viaducten. Ze zijn dichtgelegd met de oude bielzen dus hobbel je hier letterlijk overheen. Je mag op deze route toch maar max 10 km. Bij estacion de Luque, dat fraai aangepast is tot restaurant drinken we koffie. We gaan de pas over en verlaten de oude treinroute. Nog 20 te gaan en we komen aan in Castro. Op een plein tussen kerk en kasteel vinden we onze casa rural. De sleutel ligt in raam. We zijn de enige gasten. We maken voor ons zelf spaghetti carbonara. Heerlijk rusyig. Morgen naar Cordoba

Martos

In ons hotel geen ontbijt te genieten wel koffie. We hebben nog een chocolade broodje en ieder een gekookt ei, daar doen we het mee. We storten ons weer eens naar beneden, koud dus lange mouwen. Na kilometer of vijf wordt het weer zwoegen om uiteindelijk weer op hoogte in Jaen aan tekomen.Na lekkere bocadillo en koffie vervolgen we onze route. Deze gaat voorlopig weer over een oude spoorlijn. De via verde del aceite, lekker relaxed op en af. Maar toch raken we weer eens van de route af. We moeten mrt een brug over de grote autoweg en kort daarna weer. Ja lees ik op de kaart, dus eerste beste viaduct terug erover heen. De navigatie van beiden slaan alarm. Eerst doorfietsen en mijn MIO zegt okee linksaf, dus doen denk ik. Maar Ab's GARMIN zegt niet doen dus geen rode lijn meer. Terug! Dispuut google maps erbij. We rijden parallel aan de route dus moet kunnen. Nee zegt de garmin terug, okee en even later in de verte op de garmin de route, maar ja daar komen we vandaan. Dan maar helemaal terug, met tegenzin viaduct weer over en ja hoor daar staat Ab al bij vervolg van de route. Enkele honderden meters verder begint een tunnel, lang en goed verlicht, zo komen we dus terug aan de goede kant van de autoweg. Mooi, verder fantasties mooie route en lekker fietsen. Na de lange dag van gisteren om 16 uur in Martos terras opgezocht, hotel geboekt en ingekwartierd. Later, geloof het of niet in cafetaria kebab gegeten. Daarna bij bar op terras nog afzakkertje. Of we het niet koud hadden in onze Tshiirtjes. FRIO vroegen de dames uit zoals Ab het zegt "onze league" Brrrr